benígnu , agt: binignu,
bonignu Definition
chi est bonu, chi faet o bolet bene, chi sentit làstima o piedade de s'àteru; nau de unu male, chi sanat, chi est bonu a curare, no est perigulosu
Sentences
l'at fatu cun coro bonignu ◊ issa est tantu bonigna e amorosa
2.
su tumore chi zughiat fit benignu
Etymon
itl.
Translations
French
bienveillant
English
benign
Spanish
benigno
Italian
benigno
German
gütig,
gutartig.