brínchidu , nm: abbrínchidu,
brínchiru,
brínchitu,
brínchiu Definition
móvia de botu, a corpu, chi si faet mescamente inartandhosindhe de terra, calandho de artu a terra, faendho unu passu longu meda pesandhondhe is peis impare
Synonyms e antonyms
bótiu,
brinche,
brínchili,
brincu,
giagu 2,
sàltidu,
sédhida,
tídhidu
Idioms
csn:
andai a brínchidus = a séllidas, a sedhas, che a su lèpere; ghetai unu brínchidu = fàghere unu brincu
Sentences
su brínchidu de su cuadhu no dh'apu mai tímiu ◊ nàsciu, funt a bébidus e a brínchidus cument'e crabus! ◊ at iscutu unu brínchiu e si ch'est ghetau a supra in d-unu dómine ◊ de su prexu depit ghetai brínchidu che craba in logu de arrocas! ◊ duos brínchios e che fimus in iscola ◊ is piciochedhos andhànt de parte in parte de su camminu a brínchidos e a críbidos
Etymon
srd.
Translations
French
saut,
bond
English
leap
Spanish
salto
Italian
salto
German
Sprung.