iscorài , vrb: iscorare Definition púnghere a su coro, bogare su coro, fàere isvenare in sàmbene; in cobertantza, disanimare meda, dispràxere forte Sentences si li aparat un'umbra… unu pugnale lughet… e isse ruet iscoradu ◊ l'ant iscoratu a límpiu ◊ isse aferrat, iscudet e iscorat 2. mi est iscorandhe custu bentu abrosu ◊ no ti as a crei chi si siant iscoraus po custa morti, no?! Etymon srd.

«« Search again