iscorài , vrb: iscorare Definizione púnghere a su coro, bogare su coro, fàere isvenare in sàmbene; in cobertantza, disanimare meda, dispràxere forte Frasi si li aparat un'umbra… unu pugnale lughet… e isse ruet iscoradu ◊ l'ant iscoratu a límpiu ◊ isse aferrat, iscudet e iscorat 2. mi est iscorandhe custu bentu abrosu ◊ no ti as a crei chi si siant iscoraus po custa morti, no?! Etimo srd.

«« Cerca di nuovo