stronciài , vrb: istrunchiare*, strunciai (strun-ci-a-i) Definition fàere una cosa a stròncius, a orrugos; segare a istúturu, arrespòndhere male, pigare a boghes, de malu crabbu, murrungiare, brigare Synonyms e antonyms arrogai, secare, struncionai / abboluire, abbruncai, ataciai, chelcire, irmurrare, sbruncai, struncionai, trilliare Sentences pigat su pani, dhu strònciat e si ponit a papai ◊ seu giai stroncendumindi un'arrogu, de cussu pani! 2. no bollu strunciai, ma certus dotoris funt cumbintus de isciri curai su malàdiu ◊ seu discuidau e tenint arrexoni de mi strunciai Translations French démolir (fig.), gronder, blâmer English to put down, to scold Spanish vapulear, reprobar Italian stroncare, sgridare, biasimare German abbrechen, ausschimpfen, tadeln.

«« Search again