abbèrtere , vrb: abèrtere,
avèrtere Definitzione
dare tocamentu, nàrrere cosa de importu a unu pruschetotu po chi no tèngiat dannu, o po chi no fatzat cosa de male, chi no si depet
Sinònimos e contràrios
abertire,
ammonestai,
apretzetai
Maneras de nàrrere
csn:
avèrteresi de carchi cosa = èssiri capassu, pràtigu de ccn. cosa; avèrtere a carchi cosa = darebbei tentu, fagherebbei atentzione; avèrtere carchi cosa = castiai, abbaidare
Frases
s'istintu de si fràndhere si fit ponendhe in motu e lu fit abbertendhe chi depiat mantènnere sos ocros apertos bene
2.
s'avertiat de machinàrios e motores imbentatos a novu
3.
a custa cosa deo no bi apo avértidu ◊ sa fémina sighiat a avèrtere su pobidhu mortu ◊ passant is màscaras faendho erríere sa gente chi est avertèndhoro peri is orrugas ◊ averte a no mòvere nudha, innoe!
Ètimu
ltn.
advertere
Tradutziones
Frantzesu
avertir,
prévenir
Ingresu
to inform,
to warn
Ispagnolu
advertir,
avisar
Italianu
avvertire
Tedescu
warnen.
