annuntíle , agt Definitzione chi si aciunghet, de aciúnghere, chi dhue est aciuntu / a./c. Sa vocale a. in sa limba sarda est sa vocale (totugantas) chi si aciunghet a úrtimu, a sa pausada de sa foedhada, candho si firmaus fintzes pagu pagu, un’idea, cun foedhos chi acabbant in cunsonante: es., andhat (in pausada: àndhada, custa cun muda a /d/ aprossimante de sa finale -t), est (in pausada: este/esti), ómines/óminis (in pausada: óminese/óminisi), ortos (in pausada: órtoso), foedhaus (in pausada: foedhàusu). S’iscritura est méngius chentza vocale a. (o pragagógica) ca a su foedhu no dhi mancat nudha po àere totu su matessi valore grammaticale e semànticu, e antzis a iscríere custa vocale deosi iat a fàere istrobbu. Un’àteru contu, e andhat bene, est si, in pausada, dha pronunciaus (ma si no est in pausada inderetura podeus ‘sartare’ fintzes sa cunsonante chi acabbat su foedhu e dhi podeus cambiare su sonu puru) Sinònimos e contràrios aciuntu Ètimu srd. Tradutziones Frantzesu additionnel, paragogique Ingresu additional, paragogical Ispagnolu adicional, paragógico Italianu aggiuntivo, paragògico Tedescu zusätzlich, epithetisch.

«« Torra a chircare