arraíga , nf: arrega 1,
arreiga,
arriga 1,
raiga Definitzione
genia de erba de ortu chi faet un’arraighina grussa, longa calecunu prammu, totu orrúbia o fintzes in parte orrúbia e in parte bianca, unu pagu pitzigorosa (e a bortas fintzes meda); in cobertantza, sa natura de su mascu, o fintzes dificurtade de calecuna genia / prantaisí che arrega (nadu de ccn.)= istare ritzos, frimmos
Sinònimos e contràrios
alicarja,
arraigàgia,
arraíxini,
arrovonellu,
rabanella,
raighinarza
Frases
no tenit pani e còmporat arreiga!
2.
custa est un'arraiga deabberu!
Sambenados e Provèrbios
prb:
dognunu abantat s'arreiga de s'ortu suu
Terminologia iscientìfica
rbzc, Raphanus sativus
Ètimu
ltn.
radic(u)la
Tradutziones
Frantzesu
radis
Ingresu
radish
Ispagnolu
rábano
Italianu
ravanèllo
Tedescu
Gartenrettich.
arraíga 1 arradícra