arréula , nf, nm: arréulu,
réula* Definitzione
cosa chi si narat o chi si faet po pigare a bregúngia, fàere a befa a unu; genia de orroda cun campanedhas atacadas, de sonare in chida santa / pònniri s'arréulu a unu = pònnere sos frúschios
Sinònimos e contràrios
allera,
atrecu,
befa,
bisera,
ciacota,
cionfra,
deleu,
dellezu,
dríngula,
iscàranu,
iséria,
mofa,
siera,
tzàntara
Tradutziones
Frantzesu
dérision
Ingresu
derision
Ispagnolu
mofa
Italianu
derisióne
Tedescu
Verspottung.