atrociài , vrb: atrossare, atrotzare Definitzione acapiare, istrínghere cun sa trotza, agiustare cosa chi andhet o istet bene posta, firma; in cobertantza, acapiare male, a improdhu; chínghere male o portare su bestimentu postu male / atrociai una brulla a ccn. = cuncordare una brulla a unu Sinònimos e contràrios acapiae, prèndhere / allorincai, atzampanare, indrollare Frases cun sas manos ligadas, atrotzadu cun funes e cadenas ◊ a Gesugristu dh'iant atrociau a una colunna po dhu pistai 2. pariat unu diàulu, aici mali atrossau Ètimu itl. attorciare.

«« Torra a chircare