atutína , nf, nm: atutinu Definitzione totu s'erba chi no lassat crèschere sa cosa prantada; fintzes cunfusione, baraundha, carraxu, cosas betadas apare Sinònimos e contràrios afollamentu / abbatúliu, abbolotu, mamudinu, sciumbullu, trambullu 2. su lu bídere fiochendhe mi ammentat de te, Maria, sa passada pitzinnia, de tandho sos atutinos in sos niados caminos a manu apare riendhe (F.Sechi)◊ sunt sas carrelas mudas deabberu: ogni atutinu est bénnidu a mancare (G.Arras) Ètimu srdn.

«« Torra a chircare