bàbbu , nm: ibbabbu,
ubbabbu Definitzione
ómine chi at fatu o tenet fígios: foedhandho in 1ˆ p., fintzes chentza art. e ne agt. possessivu, babbu est sèmpere su meu, su nostru; in cobertantza, ccn. o ccn. cosa de inue ndhe dipendhet o ndhe at dipéndhiu àteras / Babbu Mannu = Deus, su Babbu, sa prima Pessone de sa Divinidade segundhu sa dotrina cristiana; vocativu, sa peràula si truncat: O bà, benide!; andhare, bènnere a babbu = itl. da/dal babbo
Sinònimos e contràrios
babbai
Maneras de nàrrere
csn:
cicai babbu a Deus = chircare una parentella chi no si connoschet; no si cumprèndhere su b. cun su fizu = èssere totu betadu apare, cufusione manna
Frases
maridu meu est su babbu de fizos mios ◊ Bà, perdònalos ca no ischint su chi sunt faghindhe! ◊ a su chi mi donat pani nau babbu ◊ dèu meinnoxi mi parit ca in dógnia logu biu a babbu o a mamma ◊ no apo tzessadu mai de istimare a babbu tou ◊ bae a babbu ca ti cheret!
2.
non si cumprendit su babbu cun su fillu
Sambenados e Provèrbios
prb:
su pecau de babbu dhu prangit fillu
Ètimu
ltn.
*babbus
Tradutziones
Frantzesu
père,
papa
Ingresu
father,
dad
Ispagnolu
padre,
papá
Italianu
padre,
babbo
Tedescu
Vater,
Papa.
