becàcia , nf: becatza,
bicàcia,
bicatza Definitzione
genia de pigione, pudha, o cabone, de mudegu; si narat fintzes de su bonete a visiera curtza
Sinònimos e contràrios
pitulilongu
/
bonete,
cicia
Terminologia iscientìfica
pzn, scolopax rusticola
Ètimu
itl.
Tradutziones
Frantzesu
bécasse,
barge
Ingresu
woodcock
Ispagnolu
chocha
Italianu
beccàccia
Tedescu
Waldschnepfe.
