búrba , nf: orba, vurba, ubra Definitzione in animales chi àngiant, genia de sacu de sa madre inue ingendrat e creschet su fedu in bentre de sa mama e de ue su fedu leat s'alimentu finas a naschire: a sa naschia de su fedu si ndhe istacat e ndh'essit pagu apustis de su fedu etotu; si narat po sa natura de sa fémina, puru / sa b. maistra = sicundha: b. marina = (pelagia noctiluca) zenia de brómbulu Sinònimos e contràrios arrevedu, filadòrgia, giompimentu, mammana, pisómina, secundhina / brodho, cunnu Maneras de nàrrere csn: burbi sica (nadu de fémina)= chi no impríngiat; betàresi (a una cosa) a burbas (àterue: a purpas) mortas = betàresi tzegos tzegos, atacare o leare a s'airada chentza fàghere contu de perígulu, de dannu, de birgonza e gai; culu ’e burba = s'úrtimu fedu Frases apustis fatu s'anzone, sa berbeghe ndhe at fatu sa burba ◊ su cane si at manigadu duas burbas 2. sa burba chi t'at fatu, si mi torras a inoghe!… Terminologia iscientìfica crn Ètimu ltn. vulva Tradutziones Frantzesu placenta Ingresu placenta Ispagnolu placenta Italianu placènta Tedescu Mutterkuchen, Plazenta.

«« Torra a chircare