busúdhu , nm Definitzione cosa chi si narat a s'afaiu, de s'unu e de s'àteru, fintzes manera de èssere o de fàere chentza cabu, chentza régula; genia de ufradura, cosa ufrada (fintzes su si crèdere meda, po èssere erricos, addinaraos), e in cobertantza sa natura de sa fémina Sinònimos e contràrios bodheta, colessu, naravèglia, narinzu / altivesa / ufrore Frases est timendhe pro sos busudhos de sa gherra chi bi sunt in ziru, no che lu trabentent in àteru locu a gherrare ◊ bellu busudhu de bagna as fatu!…◊ in cussa famíllia no bi at intrada e ne essida: bellu busudhu bi depet àere!… 2. fit totu zente distinta, in capellina, totu tèteros pro fagher a bídere chi fint pienos de busudhu (S.Saba) 3. est chin cudhu bete busudhu de matza cantu sa fodhe de su frailàgliu! Ètimu srd.

«« Torra a chircare