bégula , nf, nm: bérgula,
bérgulu,
pérgula Definitzione
canna de bide fata crèschere longa, cun pudones a meda e istérria in artu in frucàgios e pértigas (o fintzes in filos zingaos)
Sinònimos e contràrios
agrustu,
barrali,
berguladu,
bidichinzu,
imbragu,
lú,
parra,
pilighinzu,
pórtiu,
stabi,
trica,
tricarju
Frases
at ammanitzadu unu furcalzu pro su bérgulu de s'ortu ◊ essia a giogare, a mi apicare subra de sas àrvures, in sa bégula ◊ su binu nostru est totu de ua de bérgulas
Ètimu
itl.
Tradutziones
Frantzesu
pergola,
treille
Ingresu
bower
Ispagnolu
parra
Italianu
pèrgola
Tedescu
Weinlaube.
