cànsciu , nm: (càn-sci-u) cànsiu, cansu 1, càsciu 1 (cà-sci-u) càssiu, cassu Definitzione fardeta de asuta, genia de bestimentu de féminas, a bisura de gunnedha, de pònnere asuta de sa gunnedha e de lassare a crocare su note; a logos est su corpete de pònnere dónnia die Sinònimos e contràrios bidhori, càisciu, canscioleta, cansitu, suntanu, tetela, trintzedhu / cóssiu Frases suta de sa munnedha zughet su càssiu ◊ so nuda chi non porto mancu cansu ◊ a sas boghes, intro de note, ch'est essida a fora chentza mancu si pònnere sa munnedha, in càssiu etotu Terminologia iscientìfica bst Ètimu itl. casso Tradutziones Frantzesu jupon Ingresu petticoat Ispagnolu cancán, enaguas Italianu sottogònna, sottovèste Tedescu Unterrock.

cànsciu 1 , nm: càsciu 2, cansu 2 Definitzione su cassiare; a logos, orruga istrinta Sinònimos e contràrios botorinu, istrintógliu / irbortu Maneras de nàrrere csn: dare cànsciu = fàghere a mancu, istrobbai, impedire; càsciu cobertu = a logos, zenia de passizu fatu a arcu pro totu unu tretu de carrela istrinta inter duas domos de unu matessi mere Frases no apo pro sas ranas simpatia, ma tantas bortas dae sa funtana pro no ti ofendher càsciu ndhe daia!◊ dae meda, isciuchèndhemi, daia càsciu de mi abbaidare in s'ispixu! Ètimu srd.

«« Torra a chircare