conníre , vrb Definitzione pònnere su cundhimentu; coment'e cundhire in su sensu de fàere (fintzes in su sensu de guastare)/ casu connitu = casu fatu, fatitu Sinònimos e contràrios cundhire / fàchere, frazicare, purdiai Frases si ti nche isserrant in d-unu funnacru prenu de casu, a fortza de l'istare a costatzu ti connis tue puru! ◊ a mannicare bi aiat porchedhu, casu connitu, gurgugliones e sarditza ◊ sa pata est connia cun arrescotu 2. s'arga chi catzaiat dae prummones fit groga, imbenata de filontzos rujos, tzitzones virdes, lutrau connitu Ètimu ltn. condire.

«« Torra a chircare