cúpu , nm: gupu, upu Definitzione istrégiu inue budhit s'àghina mólia (ma fintzes àteru istrégiu mannu, es. a ue calat s'ógiu cun s'abbagrasta); genia de conchedha o terudha po umprire cosa; birdura (latuca, càule) créschia a fògias istrintas e a bòcia a bisura de conca; is puntas de una mata / su cupu ’e sa manu = su gupu, su cofu chi arresurtat serrandho unu pagu sa manu Sinònimos e contràrios budhidórgiu, cubone, tina / gopedha, opia, upada / coma Terminologia iscientìfica stz Ètimu ltn. cuppa.

«« Torra a chircare