cúste , agt, prn: custu Definitzione (f. custa) agt. e prn. chi s'impreat a inditare cosa o persona acanta o chi si pentzat acanta, de logu o de tempus, a chie est foedhandho (a/c. custe s'impreat solu coment'e prn. sing. de ómine); candho est agt. si ponet sèmpere innanti de su nm./ a/c. in is paristórias, po su prus si cumènciat cun custu prn. fintzes chentza àere foedhau innanti de chie (es. Custu fit unu pitzocu chi andhàt a sa limúsina ◊ Custos fint duos frates, unu macu e unu sàviu ◊ Custos fint unu babbu e una mama); custu sighi siat!…, custu sighi si niat!… = est una cosa chi dhi donas tropu importàntzia = e cantu at a èssi?!… Frases cust'ómine est curiosu! ◊ custu triballu lu fato deo, cussu lu faghes tue ◊ balla, custa borta tui no mi dha fais! 2. custa fit una mama chi aiat duas fizas ◊ ditzosu custe e ditzosu cudhe ◊ custe si nat Giuanne de Arborea e deo Pedru, primu fizu sou (F.Dore)◊ est custe su chi at tentu sa fortuna de partire ◊ custe mi est babbu 3. ite no fit, custu!… lis pariat, o naraiant chi fit, cosa ispantosa meda ◊ custu sighi siat amigu: sempre a s'atrollada cun isse ses! ◊ custu sighi si niat triballu…, dae note a note donzi die! Ètimu ltn. (ec)cu(m) + iste, (ec)cu(m)+ istu(m) Tradutziones Frantzesu ce, cet, celui Ingresu this Ispagnolu este, éste, esto Italianu quésto, quésti Tedescu dieser.

«« Torra a chircare