deltínu , nm: destinu, distinu Definitzione cosa chi no benit o no dipendhet de sa volontade umana Sinònimos e contràrios aura, fada 2, ostinu, praneta, solte Maneras de nàrrere csn: est totu su destinu = est nexi sempri de su destinu; no est totu su destinu = no est sempri nexi de sa malasorti su dannu chi acontessit Frases candho lompet s'ora de su destinu, nois puru faghimus sa dispedida ◊ si bi at destinu no bi at pecadu ◊ si fatzu unu burdu sendi bagaria at a èssi destinu chi depia passai! ◊ nessune s'imberghet a su destinu suo ◊ est unu destinu: no podis trantziri! 2. no est totu su destinu: bi ndhe at chi si lu chircant, su dannu! ◊ candho narant chi est totu su destinu est cosa chi no poto bajulare: cosas medas sunt curpa nostra! Ètimu itl. destino.

«« Torra a chircare