desvànu , nm Definitzione su logu chi abbarrat, in sa domo, asuta de sa teulada in mesu cun s'úrtima bòveda o s'úrtimu intaulau, inue si chistit cosa o, si est mannu, faet fintzes a dhue istare Sinònimos e contràrios isoltre, pitzigedhu, salàgiu Terminologia iscientìfica dmo Ètimu spn. desván.

«« Torra a chircare