dissípu , nm Definitzione su dissipare, su digirire sa cosa chi si papat, su consumare su sustentu de su chi si papat; su isperditziare sa cosa Sinònimos e contràrios burrúsciu 1, dispéndiu, disperdíssiu, isperdíciu, istradhúsciu, istrubberia, stràgiu | ctr. avitu, rispàrmiu Tradutziones Frantzesu dissipation, gaspillage Ingresu dissipation Ispagnolu disipación Italianu dissipazióne, sciupío Tedescu Verschwendung.

«« Torra a chircare