distimóngiu , nm: distimonzu Definitzione
(f. -a) chie atrogat calecuna cosa chi ischit cun seguresa de chistiones angenas, fintzes chie si agatat o andhat apostadamente a tretu de averguare unu fatu; su atrogare sa cosa chi s'ischit
Sinònimos e contràrios
innetu,
testimonia
Maneras de nàrrere
csn:
bogare distimonzos = portai genti a nàrriri su chi iscít ananti de s’autoridadi o de chini depit o bollit isciri sa beridadi; essire d. = cunfirmare su chi est naendho ccn.; distimonzu de gàrrigu = distimonzu chi atrogat carchi curpa de s'imputadu
Frases
si est comente ses nendhe tue, bògami distimonzos, si ndhe tenes! ◊ puntore, sos carabbineris ant unu distimonzu de gàrrigu chi mi ndhe ghetat a galera! ◊ cojendhe si ponent duos distimonzos ◊ cussu distimonzu at atrogadu su fassu ◊ pro su chi mi bisòngiat mi sias distimòngia tue!
Ètimu
ltn.
testimonium
Tradutziones
Frantzesu
témoin
Ingresu
witness
Ispagnolu
testigo
Italianu
testimòne,
testimònio
Tedescu
Zeuge,
Zeugnis.
