gosínu , nm: cosinu* Definitzione chie no bestit in costúmene, gente chi istat bene, errica, istat in bidha, est istudiau, bestit che segnore Frases bi aiat príntzipes e gosinos ◊ nóbbiles sunt, gosinos, sos chi in domo su passu bi ant arressu ◊ cavaglieris e gosinos a dispréssiu tenent su fresi Sambenados e Provèrbios smb: Gosinu, Gusino, Gusinu.

«« Torra a chircare