íant , bvrb Definitzione 3ˆ p. pl., ind. imp. de su vrb. àere/àiri chi s’impreat siat cun su significau de àere po fàere su tempus cumpostu prus che passau de is àteros verbos, siat po fàere su cund. de totu is vrb. Sinònimos e contràrios tiant Frases is piciocos po fàere sa cursa s’iant cricau is cuadhos prus bellos ◊ s'italianu non dh'iant ancora imparau ◊ sa gana de papai petza de sirboni dh'iat pérdia de candu dh'iant donau su cumandu in cussa caserma ◊ mai is origas mias iant inténdiu de cussus fuedhus!◊ s’ispàssiu sa die dh’iant pagau caru 2. iant a podi bivi coment'e totus is cristianus ◊ cumenti iant a fai a guvernai un'iscola pruscatotu candu est manna? ◊ sa firma depiat èssi sempri uguali, sighiat a narri Seràpiu, sinuncas iant ai bogau arrenghescinus (F.Carlini).

«« Torra a chircare