ifainàdu , pps, agt: ilfainadu, irfaghinau, irfainadu, isfainadu, isfainau, sfainau Definitzione de ifainare; nau de ccn., chi est chentza fàere faina, chentza impreu; chi est in giru, a ue bolet andhare, a s’afaiu Sinònimos e contràrios arreulau, bacamundhu, disabbutu, faghineri, ilfatziennadu, mandronàciu, perduleu, praitzosu / disimperau, sprainau | ctr. afainadu, impitzadu 2. custu manzanu fint in piata, sétidos in sa pedríscia de sos ilfainados ◊ l'incantat su ciaulellu de sa zente isfainada ◊ sa pisedhina s'istràviat fatendhe tzocare de su risu sos isfainados ◊ unos cantos irfainados si sunt acurtos apare e ant fatu bardana 3. ifainadu, fit atraessendhe una tanca a candho che bidet unu pastore ◊ sos fizos sunt totu irfaghinaos che puzones de prédiche Ètimu srd. Tradutziones Frantzesu inactif Ingresu idle Ispagnolu inactivo Italianu inoperóso Tedescu untätig.

«« Torra a chircare