iltrému , agt, nm: istremu, estremu, stremu Definitzione chi est istrintu, reduiu meda, a s'úrtimu puntu; chi est própriu s’úrtimu, su prus grave, nau prus che àteru de sa manera de istare, de comente unu si agatat; puntu de morte e fintzes su sacramentu o ogiusantu chi si giaet a is malàidos; ingestu feu fatu prus che àteru cun sa buca po dolore a sa carena, po ofèndhere o fàere arrennegare a unu Sinònimos e contràrios astrintu / últimu 2. semus a s'úrtimu istremu de su bisonzu! 3. as a morri fendu ingestus e istremus ◊ mancai chistionit a istremus pigat surra! Ètimu srd.

«« Torra a chircare