incódina , nf, nm: incódine,
incúdina,
incúdine,
incútine Definitzione
atzàrgiu massissu e grae, mannu, a punta tundha a un’ala e cuadrada a s’àtera, chi si ponet ciciu in pitzu de unu truncu prantau (pei o tzipu, tzumpedhu), artu prus pagu de metro, e a s’ala de pitzu est in paris (su pratu) po dhue pòdere trebballare su ferru, in frailes o àteras butegas ue trebballant ferru: a una parte de su pratu, comente cumènciat una de is puntas, portat un’istampu ue si podet intrare su tagliante, genia de atza de atzàrgiu cun d-una coa de intrare in s’istampu po istare firmu, po dhue pònnere ferru de segare iscudendho a pitzu a martedhu / min. incudinita
Sinònimos e contràrios
cdh. alcútina
Frases
sonendhe falat sa rima piena subra una bella incúdine de oro (A.Casula)◊ so che a su ferru caldu tra s'incódina e su maltedhu ◊ s'incúdine de su ferreri tinnit che campana ◊ cun martedhos incódinas e bancu tribàgliat su frailarzu ◊ su ferreri nostu est dónnia dí arrepichendi in s'incodinedha!
Ètimu
ltn.
incudine(m)
Tradutziones
Frantzesu
enclume
Ingresu
anvil
Ispagnolu
yunque
Italianu
incùdine
Tedescu
Amboß.