intèsa , nf Definitzione su intèndhere, sa capacidade de ndhe ingòllere is sonos cun is origas, cun s'oidu; sa volontade de ascurtare, su si dha intèndhere e andhare de acórdiu; fintzes boghe, allega Sinònimos e contràrios oidu / inténdia Maneras de nàrrere csn: no ndhe chèrrere mancu s'i. (de una cosa, de una chistione) = no ndi bolli mancu intendi, mancu a ndi fuedhai; èssere de mala i. = malu a intèndhere, chi no iscurtat s'àteru, chi no ponet mente; leare i. de ccn. cosa = cumprèndiri, circai de cumprèndiri; àere intesas = connòschere zente chi podet, chi cumandhat e podet fàghere piagheres 2. apemus isprene e no vilesa pro ch'in su bene siemus de un'intesa! 3. l'at sighida a abbaidare atentu, prontu a leare intesa de calesisiat tzinnu de issa ◊ tia Giuannina ndhe aiat leadu intesa chi cudha pitzinna fit timindhe 4. no ndhe at chérfidu mai s'intesa a si comporare sa televisione ◊ Frantziscu si li acurtzieit a la leare a ballare, ma issa no ndhe cherfeit s'intesa ◊ como no ndhe cherent mancu s'intesa de robba tapulada ◊ nemmos istat chentza si cojubare pro no l'issire s'intesa 5. cussu za ndhe tenet de intesas, ca est segretàriu de unu ministru!

«« Torra a chircare