irbaíu , pps, agt, nm: isbaidu Definitzione
de irbaire; nau de ccn., chi no est faendho faina peruna; terrenu prantau a isca, a ortalítzia, e apustis lassadu pausare; nau fintzes in su sensu de isperditziau
Sinònimos e contràrios
ibbàidu
/
ibbaidore
2.
in ortos isbaidos bi creschet s'ortiga ◊ una colada de zente irbaia bi est in totue ◊ arratza de zente, irbaios in piatza!
Tradutziones
Frantzesu
inactif
Ingresu
idle
Ispagnolu
inactivo
Italianu
inoperóso
Tedescu
untätig.
