iscambuliàre , vrb Definitzione essire o bogare de su tàgiu a sa sola, essire iscàbulu, istesiare de sa gente, de sa cumpangia Sinònimos e contràrios iscamedhare, istesiare, stagiai 2. a sos betzos de sessant'annos in s'antigóriu nachi che los iscambuliaiant dae unu monte ◊ su capiscuadra si che iscambuliaiat dae su triballu pro torrare múndhinu múndhinu e buscare sos triballantes chistionendhe (N.Osu) Ètimu srd.

«« Torra a chircare