iscoràdu , pps, agt: iscoratu, iscorau, scorau Definitzione de iscorare; chi che dhi ant bogau su coro, chi dh'ant puntu a su coro o fintzes solu bochitu; nau de ccn., chi at pérdiu de ànimu Sinònimos e contràrios abbàtiu, acoradu, afligidu, aviléssiu, iscoridu 2. anchi tengat arrori, Fulana: mi at iscorau de ogu is pudhas!(M.A.Cappai)

«« Torra a chircare