iscordulàre , vrb Definitzione pònnere totu a tréulu, chentza órdine; a logos, bogare su matzàmene de unu pegus pangau Sinònimos e contràrios isordulare, suliertare, trauai Frases mi at iscorduladu tota sa domo mancuberi che apet intradu dannarzos! (G.Ruju) Ètimu srd.

iscordulàre 1 iscordolàre

«« Torra a chircare