ispantumàre , vrb: ispentimai,
ispentumai,
ispentumare,
spentumai Definitzione
betare o fuliare in calecuna péntuma o iscrébigu, giagarare atesu, fàere fuire; rfl. andhare de unu logu a s'àteru cricandho a sa disisperada, currendho in perígulu de s'iscollare, a cara a giosso
Sinònimos e contràrios
atrabentare,
chisterrare,
inculungionae,
iscarvatare,
isperrumai,
issussiare
/
betae
Frases
nci dh'ant ispentimau ◊ ancu s'ispéntimit in d-unu carropu!◊ bae, ispantumadiche chi no ti bia prus!
2.
isciapant a fughire, cada brincu iscudiant una ruta: ndhe sunt ispentumaos a inoche! ◊ sos trainos falant muindhe ispentumandhe a sa badhe ◊ ispantumamichelu dae nanti!
Ètimu
srd.
Tradutziones
Frantzesu
précipiter
Ingresu
to hurl down
Ispagnolu
despeñarse
Italianu
dirupare
Tedescu
abstürzen.