ispogiàre , vrb: ispollai,
ispotzare,
ispozare,
spogiai Definitzione
bogare una parte de su bistimentu chi si portat bestiu (sinono si narat ispollai nudu, innudare); nau de is matas, pèrdere sa fògia; in cobertantza, isfrutare s’àteru, pigandhondhedhi su chi tenet / ispollai unu frori = irfozare unu fiore nendhe sas peràulas m'istimat, mi gelat pro ischire de calicunu o calicuna…
Sinònimos e contràrios
ischígnere,
ispannuliare,
spollincai,
spollitai
| ctr.
bestire,
chígnere
Frases
sa mama, irghilinada, imbratada de sàmbene, ispozat sa pitzinna pro nanchi li firmare su sàmbene ◊ incomintzant a s'ispotzare, unu pintzu ifatu de s'àteru, fintzas a restare nudas de su totu ◊ si fiant agataus ispollaus nudus ◊ si acostat, si nd’ispollat su bonetu e at saludau
2.
s'ischiavu modernu l'ispozat e lu vendhet su guvernu ◊ sas àrvules s'ispozant, si vestint de nie e tristos sos puzones isetant su veranu
Ètimu
ltn.
spoliare
Tradutziones
Frantzesu
déshabiller
Ingresu
to strip
Ispagnolu
desvestir
Italianu
spogliare,
svestire
Tedescu
ausziehen.
