istàca , nf, nm: istacu Definitzione
genia de istrégiu de pedhe, fatu a acapiare in sa buca cun d-una corria e de pòdere apicare in codhos po dha pigare in palas / s'istaca potet èssere de mannària: merennajola, diàglia, chitajola, o de mesata, po pònnere pane a papare una die, una chida, o unu mese
Sinònimos e contràrios
taschedha
Frases
sas istacas chitajolas sont de sas prus mannas ◊ at preparatu sas istacas prenas de límpidu, casu e sarditza ◊ fint tzucatos ambos abbia de sos montes de Lúvula chin s'istachedha a pala
Terminologia iscientìfica
stz
Ètimu
srd.
Tradutziones
Frantzesu
musette
Ingresu
haversack
Ispagnolu
mochila
Italianu
tascapane
Tedescu
Brotbeutel.
