isteulàdu , pps, agt: isteulau, istiulau, staulau Definitzione de isteulare; chi est atolondrau de su foedhare; nau in cobertantza de unu, chi dhi mancat ccn. téula, chi no est tanti giustu de crebedhu, chi foedhat naendho cosas chentza fundhóriu Sinònimos e contràrios barrosu, irbentiadu, paraletadore / intolatu, istoladu, macu 2. fertu a cracu nanch'est, isteuladu, chi no giuchet apostu su cherbedhu.

«« Torra a chircare