istèa , nf: isteva,
steva Definitzione
parte de s'arau chi si fichit in sa dentale e ue intrat sa timona, cun d-una genia de màniga curtza, su manale po manigiare totu s'arau
Sinònimos e contràrios
istantalíciu
Frases
leas s'isteva e sas funes retiras: "Ara, purpurí! E it'as chi no tiras?!"◊ tiu Barore, mastru de arados, arminzendhe istaiat tota die: oe un'isteva faghiat a mie e cras una dentale a sos connados
Ètimu
ltn.
*steva po stiva
Tradutziones
Frantzesu
mancheron
Ingresu
plough-stilt
Ispagnolu
esteva
Italianu
stiva
Tedescu
Kielraum.
