màiga , nf: mainga 1,
mànica 1,
màniga 2 Definitzione
fasche grussa de laore messau e acapiau; fintzes eremàgiu, postorzu, su laore assentau in s'argiola po dhu treulare
Sinònimos e contràrios
màghia,
manna,
mannugru
/
màghina,
partoxu
Maneras de nàrrere
csn:
liai màniga = muciullai, prèndhere sos mannugros; màiga de su poígiu = sa parte de su poígiu serrada a zisa de sacu a punta
Frases
messendi si liòngiat sa mainga de seti o de otu mannugus ◊ seis alliongendi is mànigas cun mannugus de trigu ◊ at postu is maighedhas acotzadas apari ispiga a sobi ◊ at fatu mànicas de bíndhighi mannucros
Ètimu
ltn.
manica
Tradutziones
Frantzesu
gerbe
Ingresu
sheaf
Ispagnolu
gavilla
Italianu
covóne
Tedescu
Garbe.
