Ditzionàriu in línia
de sa limba e de sa cultura sarda

manècia , nf Definitzione parte de unu trastu, de un'apertura, fata adata po dha pigare cun sa manu; nau in cobertantza, iscusa po nàrrere o fàere su chi unu bolet / tatza a m. = tatzone, tatza manna cun s'asa Sinònimos e contràrios asa / maníglia Frases leat sa fodhe a sa manècia 2. tue ses transosu e a donzi corve agatas sa manècia sua! Ètimu itl. manecchia Tradutziones Frantzesu poignée Ingresu handle Ispagnolu manivela Italianu manìglia Tedescu Handgriff, Vorwand.

manècia 1, manéciu , nf, nm Definitzione genia de serbidore de unu tempus Sinònimos e contràrios alacàgliu.