marrabícu , nm: marrapicu Definitzione ispétzia de martedhu; genia de ferramenta chi assimbígiat a su picu, ma portat duas atzas chi arresurtant fadhias, a istúturu de pare, una de longu e s'àtera che a s'atza de su picu, custa po marrare, s'àtera coment'e po segare (arraighinas, pigionatzos, linna a paris de terra) Sinònimos e contràrios picheta Frases chin pretas a farrancas e chin su marrapicu uve bidiant terra fachíana sa gherra, ma vinchitore fit semper su ricu (P.Dui) Terminologia iscientìfica ans Ètimu itl.+srd. mazzapicchio + marrare.

«« Torra a chircare