oèna , nf: aena*, ena Definitzione genia de erba chi si sèmenat po brovendha, e fintzes sa calidade areste chi creschet a sola; pitarioledhu; su pigiolu de su linu Sinònimos e contràrios aenamurra, arvenarzu, enàrgiu, fenapu, fenarza, fenumurru Terminologia iscientìfica lrs.

«« Torra a chircare