oricràle , nm: uricrale Definitzione
tuturros de origas, su tretu de sa carena a inghíriu de s'origa; origa de arau, genia de traessa, taulita (o lama in su pratu, in is araos de ferru), una a cada bandha, chi faet covecare sa terra comente passat s'arau arandho / èssere o., tortu che o. (nau de ccn.)= revessu, trotu, tostorrudu
Sinònimos e contràrios
ricale
2.
est unu fizu oricrale e revessu chi no ponet mente ne a su babbu e ne a sa mamma
Terminologia iscientìfica
crn
Ètimu
srd.
Tradutziones
Frantzesu
versoir
Ingresu
mouldboard
Ispagnolu
oreja
Italianu
versóio
Tedescu
Streichblech.