pía , bvrb Definitzione 1ˆ persona de una genia de vrb. (est una forma de imperfetu) chi s'impreat po fàere su cund. de totu is vrb. (is àteras personas funt: 2ˆ pias, 3ˆ piat; 1ˆ p. pl. piaus, 2ˆ piais, 3ˆ piant): s'impreat a sa matessi manera fintzes po giare s'idea de una possibbilidade (prop. potentziale) Sinònimos e contràrios apia, emu, ia 1, tia / tio Frases zeo, si permitís, un'otadedha dha pia tènnere pronta! ◊ tra crere e no crere, zeo mi pia pigare su siguru ◊ pia a esse praxerosu de dhi fàere bíere su chi teneus.

pía 1 , nf Definitzione cuadhu a magas de duos colores, unu de custos sèmpere biancu Sambenados e Provèrbios smb: Pia, Pias Ètimu ctl., spn. pío, pía.

«« Torra a chircare