prantamòne , nm: prantimone Definitzione fortzis, cosa prantada, ma mescamente tretu, logu, bidha, gente, su tretu de sa domo (e po cussu fintzes is fundhamentos)/ pònneresi a p., istare che p., èssere, istare in cussu p. = ammammalucau Frases o fígiu de isermentu, e cantos ndhe des àere consolau: beneitu fundhamentu e su prantamone chi ses nau! 2. andhe prantamone chi ses! ◊ bellu prantamone ses! ◊ sa muzere de Muscone mudat su prantamone sendhe santa in figura 3. in donzi prantamone si bi cuant ànimas malas ◊ in cada prantamone a pompa e braga francas anzenas bi ant collocadu (E.Ziri)◊ pro semenare orju si secabat calàbriche e prunatza, su prantamone cambiabat fatza de sa tanca (M.Tedde)◊ no istes in cussu prantamone! ◊ leadindhe dai cussu prantamone! ◊ custos terrinos sunt sos mezus prantimones de su sartu ◊ mancat s'agrustu in cussu prantimone ◊ totu custu prantimone pómpiat a tie (F.Rosu). Ètimu grcb. platamón.

«« Torra a chircare