ràna , nf: arana Definitzione genia de animaledhu chi andhat a brínchidos, de carena curtza, cun is cambas de asegus prus longas ma piegadas, faet prus che àteru in logos de abba; genia de maladia de is brebès chi portant abbadura / erba de ranas = apiubburdu 3, (Ranunculus sceleratus); sa r. de sa sutana (in su radu) = s'istampu (de su lacu) inue passat s'albureta chi faet girare is molas Maneras de nàrrere csn: ischitzare una cosa, a unu, che r.= istrecaidhu; èssere fritu che rana (nadu de unu) = fridu meda (a dhu tocai) Frases s'intendhet s'irgràriu de sa rana cantandhe ◊ ciuat sa tonca, créculat sa rana, ischémiat su biju, grígliat su grígliu Sambenados e Provèrbios smb: Rana Terminologia iscientìfica anar Ètimu ltn. rana.

«« Torra a chircare