rène , nm: arrene Definitzione s’arremu chi colat totu su sàmbene e ndhe sèberat s'orina; tretu de sa carena, a sa parte de asegus in s'ischina, a s'artària de is lumbos, ue dolet candho unu istat a meda incrubau mescamente trebballandho / ficare o arritzare de renes = essire de una cunditzione de bisóngiu a meda, istare méngius Sinònimos e contràrios arrigu, orrungione, nerule Frases sa carena sua est totu dólimas: coro, fígadu e renes non li dant pasu! 2. si no nos acumpanzat nessi su saludu no ndhe ficamus, de renes, no! ◊ so arrebbentadu a triballu, cun sos renes traza traza ◊ cudhu rutu iscudet unu colpu de renes e de ischina e ndi essit a fora! Terminologia iscientìfica crn Ètimu ltn. renes.

«« Torra a chircare