retúmbu , nm: arretumbu Definitzione sonu o tzàcurru chi torrat agoa, chi si sighit a intèndhere, chi s'intendhet a sa sighia; fintzes su chi abbarrat o chi essit, chi s'intendhet, de calecuna chistione, de un'òpera, in su tempus benidore Sinònimos e contràrios abbóvidu, arretronu, insonnita, intúmbida, torrabboxi, tumbu 1 / incionada, lumenada, nemonada Frases tzerriendi a forti meda, segundu su logu s'intendit su retumbu 2. no est giustu chi is trabballus bivant isceti po cussu piticu retumbu de sa dí de su prémiu Ètimu spn. retumbo.

«« Torra a chircare