sbentuài , vrb: ibentullae*, sbentulai, sbentuliai, sbentulliai Definitzione pigare bentu, tzantzigare o mòvere de is cosas po is bentos, fàere bentu Sinònimos e contràrios bolatzai / abentuai, afantallai, arrostai. Maneras de nàrrere csn: s. su trigu = bentulare, seberare su ranu de sa paza imbolendhe su laore triuladu in artu candho bi at bentu; s. cun ciuliru = bentulare su laore a chiliru, cun d-una móida de botu a manera chi su laore si ndhe peset in artu e torret a falare a intro netu, fora sa paza

«« Torra a chircare